பண்டைத் தமிழகத்தில் களவொழுக்கம், கற்பொழுக்கம் என இருவகை ஒழுக்கங்கள் இலக்கியங்களில் பேசப்படுகின்றன !
பண்டைத் தமிழகத்தில், ஆண் பெண் இருவரும் அன்பு பூண்டு ஒழுகுதலும், மணம் புரிந்து வாழ்தலும் களவொழுக்கம், கற்பொழுக்கம் என இருவகையாக இலக்கியங்களில் பேசப்படுகின்றன !
தலைவனும் தலைவியும் ஒருவரையொருவர் விரும்பி ஊராருக்குத் தெரியாமல் மறைந்து ஒழுகுதல் களவொழுக்கம் எனப்பெற்றது. களவொழுக்கம் முற்றி, இருவரும் திருமணம் செய்து கொண்டு இல்லற நெறிகளைக் கடைப்பிடித்து வாழ்வது கற்பொழுக்கம் எனப்பெற்றது !
தலைவன் தலைவியைக் காண இரவில் வருகிறான். தலைவனின் வருகை, அவன் வருகின்ற நெடு வழி, அதை எண்ணி முன்பு அஞ்சியமை, பின்பு தலைவனின் வீரத்தை எண்ணி அச்சம் நீங்கியமை ஆகியவை பற்றித் தலைவி தன் உள்ளக் கிடக்கையை ஒரு பாடலில் வெளிப்படுத்துகிறாள் !
குறுந்தொகை
என்னும் பண்டை இலக்கியத்தில் வரும் அந்தப் பாடலைப் பார்ப்போமா
! இதோ அந்தப் பாடல்
!
----------------------------------------------------------------------------------------
குறுந்தொகை (153)
-------------------------------
குன்றக் கூகை குழறினும்,
முன்றிற்
பலவின் இருஞ் சினைக் கலை பாய்ந்து உகளினும்,
அஞ்சும்மன்; அளித்து – என்
நெஞ்சம் ! – இனியே,
ஆர் இருட் கங்குல் அவர் வயின்
சாரல் நீள் இடைச் செலவு ஆனாதே
!
----------------------------------------------------------------------------------------
பாடலின் பொருள்:
------------------------------
முன்பெல்லாம், அருகிலிருக்கும் மலைக் குன்றுகளிலிருந்து கோட்டான் அலறினாலும்,
பலா மரத்தின் கரிய கிளைகளிலிருந்து ஆண்குரங்கு தாவிக் குதித்தாலும்,
தலைவனுக்கு ஏதும் ஊறு நேர்ந்திருக்குமோ என்று என் உள்ளம் அஞ்சும்
!
இப்போது அந்த
அச்சமெல்லாம் போய்விட்டது ! தலைவனின் வீரம் என் மனதில் நம்பிக்கையைத் தந்திருக்கிறது ! மிகுந்த இருளையுடைய இரவில், மலைச் சாரலில் உள்ள நெடிய வழியில், அவர் வந்து போகும் போது என் நெஞ்சம் அவர் பின்னாலேயே தவறாமல் செல்கிறது; என் செயல் இரங்குதற்குரியதாக இருக்கிறது
!
-----------------------------------------------------------------------------------------
அருஞ்சொற்பொருள்:
------------------------------------
குன்றம் = மலைக்
குன்று; கூகை = கோட்டான் (ஒரு வகை பெரிய ஆந்தை); குழறுதல் = கூவுதல் ; முன்றில் = முற்றம், வீட்டின் முன்னிடம்; பலவின் = பலா மரத்தின் ; இரும் = கரிய; சினை = கிளை; கலை = ஆண் குரங்கு; உகளுதல் = தாவுதல்; அஞ்சும் = அஞ்சியது
; அளித்து = இரங்கத் தக்கது ; ஆர் இருள் = செறிந்த இருள் சூழ்ந்த ; கங்குல் = இரவு ; அவர் வயின் =
அவர் வருகையில்; சாரல் = மலைச் சாரல்; நீள் இடை = நெடிய
வழியில் ; செலவு = பயணம்; ஆனாதே = அவர்
நினைவு என்னை விட்டு நீங்காது அவரிடமே
செல்கிறது !
---------------------------------------------------------------------------------------
ஆக்கம் & இடுகை,
வை.வேதரெத்தினம்,
(maraimani2021@gmail.com)
ஆட்சியர்,
"தமிழ்ப் பொய்கை” வலைப்பூ,
[வள்ளுவராண்டு: 2053, கடகம் (ஆடி) 29]
(14-08-2022)
----------------------------------------------------------------------------------------
கூகை
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக