பாணனுக்கும் அவன்
மனைவியான பாணிக்கும் இடையில்
நிகழ்ந்த பாடல்
வடிவிலான உரையாடல் !
பாடல்:
-----------------------------------------------------------------------------------
இம்பர்வான் எல்லை இராமனையே
பாடி
என்கொணர்ந்தாய் பாணாநீ ? என்றாள் ; பாணி !
வம்பதாம் களப மென்றேன்; பூசுமென்றாள்;
மாதங்க மென்றேன்; யாம்வாழ்ந்தே மென்றாள்;
பம்புசீர் வேழமென் றேன்;தின்னு
மென்றாள்;
பகடென்றேன்; உழுமென்றாள் பழனந் தன்னை;
கம்பமா என்றேன்; நற்களியா
மென்றாள்;
கைம்மா என்றேன்; சும்மா
கலங்கினாளே !
------------------------------------------------------------------------------------
பொருள்:-
-----------------
அடுத்த நாட்டு அரசனைப் பாடிவிட்டு யானை ஒன்றைப் பரிசிலாகப் பெற்று
வந்த புலவரைப் பார்த்து, 'என்ன பரிசு பெற்று வந்தாய்?' என அவர் மனைவி கேட்கிறாள் !
புலவர் 'களபம்' கொண்டு வந்திருக்கிறேன் என்கிறார் ! (களபம் = யானை, சந்தனம்)
அதைக் கேட்ட அவர் மனைவி, ’சந்தனம்’
என புரிந்து, சாப்பாட்டுக்கே வழியில்லை சந்தனமா என மனதில் நினைந்தவளாக, சரி பூசிக் கொள்ளுங்கள் என்கிறாள் !
புலவரோ, என்ன இவள்? தவறாக புரிந்து கொண்டு விட்டாளே என நினைத்துக் கொண்டு, 'மாதங்கம்' கொண்டு வந்திருக்கிறேன் என்கிறார்
!(மாதங்கம் = யானை, நிரம்ப தங்கம்)
அவர் மனைவியோ, 'மா தங்கம்' அதாவது அதிகமான பொன் எனப் புரிந்து கொண்டு, அதைக் கொண்டு நாம் நல வாழ்வு வாழலாம் என்கிறார் !
இப்போதும் தவறாகத்தான் புரிந்திருக்கிறாள் என உணர்ந்த புலவர்,
'வேழம்' கொண்டு
வந்திருக்கிறேன் என்றாராம் ! (வேழம் = யானை, கரும்பு)
அவர் மனைவியோ, கரும்பு என புரிந்து கொண்டு, சரி சாப்பிடுங்கள் என்கிறார் !
பாணினி இப்போதும் தவறாகப் புரிந்து கொண்டிருக்கிறள் என்பதை உணர்ந்த
பாணன், ’பகடு’ கொண்டு வந்திருக்கிறேன் என்று சொன்னார் ! (பகடு = யானை, உழவுமாடு)
பகடு கொண்டு வந்திருக்கிறீர்களா, நல்லதாய்ப் போயிற்று, அதை ஏரில் பூட்டி வயலை உழும் என்று
சொன்னாள் !
புலவர், இப்போதும் தவறாகத்தான் புரிந்து
கொண்டிருக்கிறாள் என அறிந்து, 'கம்பமா' கொண்டு வந்திருக்கிறேன் என்கிறார் ! (கம்பமா = யானை, கம்புமாவு)
மனைவி 'கம்பமா' என்பதை கம்பு மாவு எனப் புரிந்து கொண்டு, நல்ல களி செய்து சாப்பிடலாம் என்கிறாள் !
இதற்கு மேலும் சரி வராது என அறிந்த புலவர், 'கைம்மா' கொண்டு வந்திருக்கிறேன் என்கிறார் !
(கைம்மா = யானை)
அப்போதுதான் நீண்ட தும்பிக்கையை உடைய யானை (கை + மா = கைம்மா) என
அறிந்த அவர் மனைவி, நம் இரண்டு வயிறுக்கே உணவில்லாத வறிய
நிலையில், உடம்பெங்கும் வயிறாய் உள்ள யானைக்கு
தீனிக்கு என்ன செய்வது என்று கலங்கினாளாம் !
--------------------------
இம்பர் = இவ்வுலகம்; வான் எல்லை = வானத்தை எல்லையாகக் கொண்ட
(கீழே நிலத்தையும் மேலே வானத்தையும் எல்லைகளாகக் கொண்ட பரந்த நாட்டை ஆளும் )
இராமனையே பாடி = இராமன் என்னும் மன்னனை நேரில் சென்று பார்த்துப் பாடி ;
என் கொணர்ந்தாய் பாணா நீ =
என்ன பரிசில் பெற்று வந்திருக்கிறாய் பாணா நீ; என்றாள் பாணி = என்று பாணனாகிய தன்
கணவனைப் பார்த்துக் கேட்டாள் பாணி ; வம்பு + தாம் =
வம்பதாம் = வம்பதாம் களபம் = கயிற்றில் கட்டப்பட்டுள்ள யானை [வம்பதாம் களபம் =
புதுமையான சந்தனம்]; என்றேன் = என்று சொன்னேன்;
(அவள் சந்தனம் என்று நினைத்துக் கொண்டு) பூசும் என்றாள் = உடம்பில்
பூசிக் கொள்ளும் என்று சொன்னாள்; மாதங்கம் = யானை ; [மா தங்கம் = நிரம்பத் தங்கம்}; (அவள் நிரம்பத் தங்கம் கொண்டு வந்திருக்கிறேன் என்று நினைத்துக்
கொண்டு) யாம் வாழ்ந்தேம் என்றாள் = நம் வறுமை நீங்கி வாழலாம் என்று சொன்னாள்;
பம்பு சீர் = பொலிவு மிக்க ; வேழம் = யானை ;
[ வேழம் = கரும்பு ] ; (அவள் கரும்பு கொண்டு வந்துள்ளேன் என நினைத்துக் கொண்டு) தின்னும்
என்றாள்;
பகடு = யானை; [பகடு = உழவு மாடு]; (அவள் உழவு மாடுகள் என்று நினைத்துக் கொண்டு வயல்களை உழுதிடுங்கள்
என்று சொன்னாள்) பழனம் = வயல்; கம்பமா = யானை; [ கம்ப மா = கம்பு மாவு ] (அவள் கம்பு மாவு என்று நினைத்துக் கொண்டு
களிக்கு ஆகும் என்று சொன்னாள்);
கைம்மா = யானை; சும்மா கலங்கினாளே = (இப்பொழுதுதான்
சரியாகப் புரிந்து கொண்டு) வறுமையில் வாடும் நாம்
யானையைக் கட்டி எப்படித் தீனி போடுவது என்று சொல்லி மனம் கலங்கினாள்
!
------------------------------------------------------------------------------------
ஆக்கம்
+ இடுகை,
வை.வேதரெத்தினம்,
ஆட்சியர்,
“தமிழ்ப் பொய்கை”
வலைப்பூ,
[திருவள்ளுவராண்டு: 2053, ஆடவை (ஆனி)
02]
{16-06-2022}
---------------------------------------------------------------------------------------------
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக