கூழுக்குப் போட உப்பு இல்லை !
இந்தப் பூவுலகில் பிறந்துவிட்டாலே கவலையும் தொடர்ந்து வந்து விடுகிறது. பள்ளிக்குச் செல்லும் பிள்ளைக்குத் தேர்வு பற்றிய கவலை; பாடம் சொல்லிக் கொடுக்கும் ஆசிரியருக்கு மேலதிகாரியின் கண்டிப்புப் பற்றிய கவலை !
குடும்பத் தலைவருக்கு வருமானம் பற்றிய
கவலை; கோயில் பூசாரிக்குத் தட்டில்
காசுகள் விழுமா என்னும் கவலை; நடிகருக்குத் தனது படம் ஓடுமா
என்ற கவலை; நாடாள்வோருக்கு அடுத்த தேர்தலைப் பற்றிய கவலை !
இப்படி எல்லோரையும் பிடித்து
ஆட்டுவிக்கும் கவலையைப் பற்றி ஒரு புலவர்
நகைச்சுவையாக ஒரு பாடலைப் படைத்திருக்கிறார் நமக்காக ! அதைப் பார்ப்போமா !
-----------------------------------------------------------------------------------
பாலுக்குச் சர்க்கரை
யில்லையென்
……….பார்க்கும்
பருக்கையற்ற
கூழுக்குப் போடவுப் பில்லையென்
……….பார்க்குமுட் குத்தித்தைத்த
காலுக்குத் தோற்செருப்
பில்லையென்
……….பார்க்குங் கனகதண்டி
மேலுக்குப் பஞ்சணை யில்லையென்
……….பார்க்கும் விசன
மொன்றே !
-------------------------------------------------------------------------------------
பாடல் எளிதாகத்தான் இருக்கிறது; இருந்தாலும் அதைச்
சந்தி பிரித்துத் தருகிறேன், இன்னும் எளிதாகப் புரிந்து
கொள்வதற்காக !
------------------------------------------------------------------------------------
பாலுக்குச் சர்க்கரை இல்லை என்
..........பார்க்கும்,பருக்கையற்ற
கூழுக்குப் போட
உப்பு இல்லை என்
..........பார்க்கும்,முள் குத்தித் தைத்த
காலுக்குத் தோற் செருப்பு இல்லை என்
..........பார்க்கும்,
கனக தண்டி
மேலுக்குப் பஞ்சணை இல்லை என்
..........பார்க்கும்
விசனம் ஒன்றே !
--------------------------------------------------------------------------------------
அருந்துவதற்குச் சுவையான ஆவின் (பசுவின்) பால் இருக்கிறது; ஆனால்
அதில் கலந்து பருகுவதற்குச் சர்க்கரை
இல்லையே என்று கவலைப் படுகிறான் ஒரு மனிதன் !
உண்பதற்குச் சோறில்லை, கஞ்சி தான் இருக்கிறது;
ஆனால் அதில் இட்டுக் கலக்கி
அருந்துவதற்கு உப்பு இல்லையே என்று இன்னொருவன் கவலைப்படுகிறான் !
காலில் முள் குத்தியதால் வலி ஏற்பட்டுத் துன்பப் பட்ட வேறொரு மனிதன், தன் கால்களில் அணிந்து கொள்ளச் செருப்பு இல்லையே என்று கவலைப்படுகிறான் !
தங்கத்தால் இழைத்தக் கட்டிலில் படுத்துறங்கும் ஒரு செல்வந்தன், அந்தக் கட்டிலின் மேல் விரித்துக் கொள்ள ஒரு பஞ்சு மெத்தை இல்லையே
என்று கவலைப்படுகிறான் !
மாடமாளிகையில் வாழ்ந்தாலும், மண் குடிசையில்
வாழ்ந்தாலும் மொத்தத்தில் ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் ஒவ்வொரு வகையான கவலை இருந்து கொண்டே இருக்கிறது !
அனைவரிடமும் நிறைந்திருப்பது ஒன்றுதான் !
அது தான் கவலை ! கவலை இல்லாத மனிதனென்று யாருமே இல்லை !
-------------------------------------------------------------------------------------
நகைச்சுவை கலந்து நல்ல கருத்தை நமக்கு
உணர்த்திய இப்பாடலை இயற்றிய புலவரின்
பெயர் தெரியவில்லை !
இத்தகைய நற்றமிழ்ச் செல்வர்களை
வரலாறு இருட்டறையில் வைத்திருப்பது தமிழர்களின் அக்கறையின்மையால் தானோ ?
-------------------------------------------------------------------------------------
ஆக்கம் + இடுகை,
வை.வேதரெத்தினம்,
(maraimani2021@gmail.com)
ஆட்சியர்,
”தமிழ்ப் பொய்கை” வலைப்பூ,
[திருவள்ளுவராண்டு: 2053, ஆடவை (ஆனி) 30]
{14-07-2022}
--------------------------------------------------------------------------------------
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக