கட்டுச் சோற்றை நாய் கவ்விக் கொண்டு போயிற்றே !
அந்தகக்கவி வீரராகவ முதலியாருக்கு பிறப்பிலேயே கண்பார்வை இல்லாமற் போயிற்று. கண்பார்வை இல்லாவிட்டாலும், கல்வி கேள்விகளில் சிறந்து விளங்கி அனைவரும் விதந்து போற்றும் பெரும் கவிஞராகத் திகழ்ந்தார். 15-ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த இந்தக் கவிஞர் தொண்டைமண்டலத்தில் காஞ்சிபுரம் அருகிலுள்ள பூதூரில் பிறந்தவர். அவரது அரிய பாடல் ஒன்றைப் பார்ப்போமா !
--------------------------------------------------------------------------------
பாடல்:
--------------------------------------------------------------------------------
சீராடை யற்ற வைரவன் வாகனஞ் சேரவந்து
பாராரு நான்முகன் வாகனந் தன்னைமுன் பற்றிக்கௌவி
நாராயணனுயர் வாகன மாயிற்று நம்மைமுகம்
பாரான்மை வாகனன் வந்தே வயிற்றினிற் பற்றினனே!
---------------------------------------------------------------------------------
சந்தி பிரித்து எழுதிய பாடல்:
---------------------------------------------------------------------------------
சீராடை அற்ற வைரவன் வாகனம் சேர வந்து,
பார் ஆரும் நான்முகன் வானம் தன்னை முன்பற்றிக் கௌவி
நாராயணன் உயர் வாகனம் ஆயிற்று நம்மை முகம்
பாரான் மை வாகனன் வந்தே வயிற்றினில் பற்றினனே !
---------------------------------------------------------------------------------
சொற்பொருள்:
--------------------------------------------------------------------------------
சீராடை = அணியும் ஆடை ; அற்ற = இல்லாத ;
வைரவன் வாகனம் = வைரவனின் வாகனமாகிய நாய் ஒன்று
; சேரவந்து = அருகில் வந்து ; பாராரும் = நிலத்திலிருந்த (அதாவது என் அருகில் தரையில்
வைக்கப்பட்டிருந்த) ; நான்முகன் வாகனம் தன்னை = நான்முகக்
கடவுளின் வாகனமாகிய அன்னத்தை (அன்னம் = சோறு - அதாவது சோற்றினை – கட்டுச் சோற்று மூட்டையினை)
முன்பற்றிக் கௌவி = வாயில் கௌவிக் கொண்டு ; நாராயணன் உயர் வாகனம் = கருடன் (அதாவது கருடனைப் போல்) ஆயிற்று = விரைந்து சென்று விட்டது) ; நம்மை முகம் பாரான் = பசியால் வாடியிருக்கும் நம் (என்) முகத்தை பாராமல் - இரக்கமில்லாமல்; மை வாகனன் = (மை எனப்படும்) ஆட்டினை வாகனமாகக் கொண்டிருக்கும் அக்னி பகவான் (அதாவது பசி என்னும் நெருப்பு); வந்தே வயிற்றில் பற்றினனே = வயிற்றில் பற்றிக் கொண்டது.
---------------------------------------------------------------------------------
பொருளுரை:
---------------------------------------------------------------------------------
கட்டுச் சோற்று மூட்டையினை என்னருகில் தரையில் வைத்துவிட்டு ஓய்வாகப்
படுத்திருந்தேன். எங்கிருந்தோ வந்த நாய் ஒன்று சோற்று மூட்டையைக் கவ்விக் கொண்டு
கருடன் போல விரைந்து ஓடிவிட்டது. என் வயிற்றில் பசி என்னும் தீ பற்றிக் கொண்டு
என்னை வாட்டுகிறது !
--------------------------------------------------------------------------------
ஆக்கம் + இடுகை,
வை.வேதரெத்தினம்,
(maraimani2021@gmail.com)
ஆட்சியர்,
“தமிழ்ப் பொய்கை” வலைப்பூ,
[திருவள்ளுவராண்டு: 2053, ஆடவை
(ஆனி) 14]
{28-06-2022}
------------------------------------------------------------------------------------
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக